Papierowe szlaki
w zaciśniętej dłoni masz
wszystkie one wiodą prosto
do nieba
Jak kwiat na parapecie mym
kiedy rzucasz w moją stronę cieniem - więdnie
Ubogi stan naszych dusz,
kiedy istnienie runęło na ziemię
I kiedy Cobein odszedł
Do nieba
Nieprzetarte szlaki
w przepełnionej glowie masz,
wszystkie one wiodą prosto
do nieba
do nieba
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 