Plon jak gwiazdy Ojców umarłym okrętom Rzucając swój blask w pomrok nieprzejrzany
Drgają nasze serca Kiedy wiążesz je swą mocą swiętą Jesteśmy starożytnych wołaniem I młodego pokolenia siła
Już u progu dawne duchy czekają Aby wskrzesić płomień dawnej wiary Aby znów zapłonął w świątyniach pogański ogień By stanęły słowiańskich dumnych bogów posagi Coraz większy jest ten płomień Złotym pierścieniem otacza nasze dusze Niechaj plonie wieczny ogień na znak zwycięstwa
Wirują ostrza gromów... W noc bezgwiezdną wypłyniemy Niczym bogowie okrutni Zadając krwi i ofiary Zapalimy krwawe znicze Udźwigniemy wyzwań brzemię Niosąc triumf dumny Umacnia nas pogański duch
Bądź pozdrowiony Ojcze stworzenia Odgadujemy sacrum Twej woli Wieszczymy dzień powrotu Twej chwały
Sława bogom Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|