Czerń wzburzona jak morze W oczekiwaniu na ten moment By zapłonął kosmos niemym gniewem By odrodził się nowym ładem By powstali potężni bogowie Dając niebo i morze, wszechwładczynię ziemię I niegasnący wieczny ogień
A koła czasu niech rozpędzą nowy cykl Co sens wszystkiemu nada Pną się zewsząd słońca Niczym wszechświata ogniste kwiaty Goreją blaskiem jak świątynne pochodnie
Szał nieokiełznanych żywiołów Wśród kolumn czarnych kosmosu Tworzy w kłębiących się ogniach Wielki Pogański Majestat
Wieczność, której nic nie poruszy Bogów moc, co przywoła nas Niegasnący, wieczny ogień Bogów moc, co drzemie w nasTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
