Han måtte be om nok en femkroning som han hadde gjort så mange gonger før han eier ikkje lenger skam i sitt sinn er bare varsom kor han trør
Han vasker rutene på rødt lys og når det blir grønt kan han ta seg et mys
men han kan ikkje sjå ut i frå vindu har ingen vindu han kan sjå ut ifrå samler på flasker nok ei gate står for tur di samme gatene di gjekk som små om solå skinner om månen står på det er alltid mørkt der han går med roser i kinnet og ingenting i minnet går han og venter på vår han går og venter på vår
Setter seg ner der som han pleier ved ein statue han vet er monumental har kun ei fortid som lokal kosmopolit men når han ror, ror han med harde takTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
