Zielone lasy nad Głojscami.
Góra Bikowa, a na niej krzyż.
Białe kapliczki między domami,
I potok płynie przez całą wieś.

Łąki usiane są kwiatami,
A na pagórkach szachownica pól.
Czerwiec tu pachnie poziomkami,
Skoszoną trawą i wonią ziół.

Bo Głojsce, Głojsce to miejsce na świecie kto je zobaczył, powracać tu chce.
O Głojsce, Głojsce Wy też to znacie miłość, tęsknotę do tych miejsc, dobrych miejsc.

W sierpniowym słońcu kłosy się złocą.
Na Anioł Pański słychać dzwonów głos.
Muzyka świerszczy rozbrzmiewa nocą.
Spokojnie szumi bukowy las.
Muzyki echo z gór się odbija.
Orkiestra walca na biesiadzie gra.
W domu ludowym gdzie stała lipa, gdzie stara szkoła, minął ten czas.

Bo Głojsce, Głojsce to miejsce na świecie kto je zobaczył, powracać tu chce.
O Głojsce, Głojsce Wy też to znacie miłość, tęsknotę do tych miejsc, dobrych miejsc.

Gdy patrzysz z Bikowej na wieś spokojną,
w której wyrosłeś, z której ludzi znasz.
Serce zaśpiewa z wielką tęsknotą i z nim
zanuci bukowy las.

Bo Głojsce, Głojsce to miejsce na świecie kto je zobaczył, powracać tu chce.
O Głojsce, Głojsce Wy też to znacie miłość, tęsknotę do tych miejsc, dobrych miejsc.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.