Επί Σκηνής
Σήμαντρα ακούστηκαν
κι ήρθαν οι μαντατοφόροι.

δεν τους περίμενα
λησμονημένη κι η λαλιά τους.

Ξεκούραστοι, φρεσκοντυμένοι
κρατώντας κάνιστρα τους καρπούς.

Θαύμασα και ψιθύρισα:
"Μ' αρέσουν τα αμφιθέατρα".

Η αχιβάδα γέμισε αμέσως
και χαμήλωσε το φως στη σκηνή

όπως για κάποιο περιώνυμο φονικό

A'
Στάξε στη λίμνη
μόνο μια στάλα κρασί
και σβήνει ο ήλιος.

B'
Στον κάμπο ούτ' ένα
τετράφυλλο τριφύλλι.
Ποιος φταίει απ' τους τρεις;

Γ' Στον κήπο του μοuσείου
Άδειες καρέκλες
τ' αγάλματα γύρισαν
στ' άλλο μουσείο.

Δ'
Να' ναι η φωνή
πεθαμένων φίλων μας
ή φωνογράφος;

Ε΄
Τα δάχτυλά της
στο θαλασσί μαντίλι
κοίτα: κοράλλια.

F΄
Συλλογισμένο
το στήθος της βαρύ
μες στον καθρέφτη.

Ζ΄
Φόρεσα πάλι
τη φυλλωσιά του δέντρου
κι εσύ βελάζεις.

Η΄
Νύχτα, ο αγέρας
ο χωρισμός απλώνει
και κυματίζει.

Θ΄ Νέα Μοίρα
Γυμνή γυναίκα
το ρόδι που έσπασε
ήταν γεμάτο αστέρια.

Ι΄
Τώρα σηκώνω
μια νεκρή πεταλούδα
χωρίς φτιασίδι.

ΙΑ΄
Πού να μαζεύεις
τα χίλια κομματάκια
του κάθε ανθρώπου.

ΙΒ΄ Άγονος Γραμμή
Το δοιάκι τι έχει;
Η βάρκα γράφει κύκλους
κι ούτε ένας γλάρος!

ΙΓ΄ Άρρωστη Ερινύς
Δεν έχει μάτια
τα φίδια που κρατούσε
της τρών τα χέρια.

ΙΔ΄
Τούτη η κολόνα
έχει μια τρύπα, βλέπεις
την Περσεφόνη;

ΙΕ΄
Βουλιάζει ο κόσμος
κρατήσου, θα σ' αφήσει
μόνο στον ήλιο.

ΙF΄
Γράφεις. Το μελάνι
λιγόστεψε η θάλασσα
πληθαίνει.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.