jeszcze stoją gdzie
nie sięgła woda lawa
a dna dachem
a szczyty otchłanią
nieliczni żebrzą
skamlą drapią
ptacy ostatki zataczają
nad wspólnym grobem
koniec wszystkiego
koniec wszystkiego
co znamy
nieliczni żebrzą
skamlą drapią
nie ma
już cudzych bogów
przede mną
koniec, który na was czyha to
zaledwie ziarnko zmartwień
na szczycie hałdy głazów
utrapień i grozy
mury drwią
szczerzą gruzy
rury
na ulicach leje
lasy tak pięknie
na bok zaczesane
śpią
koniec wszystkiego
koniec wszystkiego
co znamy
nie ma
już cudzych bogów
przede mną
koniec!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
