[Verse 1: Gazapizm] Gökyüzünden düşmenize, aktivizm sebep Global bi' dünya isteyenler, akdenize gider Nevzat Çelik de belki, ülkesini sever Bir gün üstünüzde ahı, bugünlere kinle güler
Güneydoğusuna savaş ekilen, bi' memleketin Batısının göç olması, çok mu abes hocam? Guantanamo'ya ağlayıp da, Diyarbakır'a susan Bir gün konuşacaksa, uyananlar boğazından tutar
Ana dilde eğitim yasak! Ne şarkısı? Aman Malatya'dan, çıkma yola, yollar yanar Serdar Ortaç sonrasında yüz binlere pop yapar Ertuğrul Özkök o gün, en şerefsiz yazar!
Modern ve devrimci bir ayaklanma, Haziran'da başlar Yaz aşkımız: TOMA bir de gazlar İzmir çocukları anarşizmi yoktan var eder Argo izmir geleceğe boykot vaat eder
[Hook] İnsanlar ölü! En az senin kadar, en az benim kadar ölü, bu ülkeye gömülü İnsanlar ölü! Sanatçısı ölü, savaşçısı ölü, sosyalisti, aktivisti ölü İnsanlar ölü! Konuşanı sustur, başaranı öldür, anarşiste bekle, görüş günü İnsanlar ölü! Direnenler sürgün İnsanlar ölü! Hepsi ölü!
[Verse 2: Boykot] Sivas'ta duman tüter, sıvazlanır sakal 20 sene sonra olur, bakan 500 sene sonra, Bedreddin'i asan Zihniyetin primi, yaptı tavan
Aman sorgulaman yasak burda, doğrulanan yalan Memleketimde insanlar bir manzara uzakta Hepimiz tutsaksak tel örgülü çevrili çocuklar gibi Nazım gibi, Yılmaz Güney gibi, vatan hasretiyle yanar, barikatlar sokakta
Gecenin körü, gökyüzü dahil, tüm siyahlar ayakta Mandela'dan sonra kimse barış da yatmaz Prefabriklerin ömrü kaç hafta? Van komple ayazdayken, ruhun kaç derecede yanmakta?
Sabahın sahibi var, adı Hasan Ferit Gülüşünde kan izi var, bir gün çıkar gelir Düzenin tam kalbinde, açılınca gedik Üşür ölüm bile, düşer karşısında yenik
[Hook]
[Verse 3: Boykot] Karıştığında lafla gemi yürütürler yalanla Ve çıkıp der ki, utanmadan artık analar ağlamaz Anne Ayvalıtaş bak, öldü gitti kahırdan Tüm bunları hesabı ise, elbet bir gün sorulacak Farkındaydı çocuk vuran, gördü yakın mesafeden Kapsül patlar, helak eder, on dördünde esarete Mahkum olur, Berkin Elvan ekmek almak, felakete Beden oldu, sonra bir kaç gazete yazdı, nezaketen
Sürgün edilir insanlar, vatanından yokluğa Milyar kişi aç yatarken, kimse doymaz tokluğa Kin doğurdu topluma, kim buyurdu sormi'ca'n Kan gölünün ortasından gelen sesi, duymi'ca'z
Nasıl duymuyorsak, bunu altındalar komple karın Devlet yardım toplar, para mermi olup yankılanır Onca hayat kaldı yarım, bu yüzden anlı'cağın Umutları yarın değil, sonrası yarınların
[Hook](x2)Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
