Jak ptaki, kiedy czują burzę
Ręce zrywają się do lotu
Nie mogą trwać w bezruchu dłużej
Wybrały życie bez kłopotu

Ponad głowami cień wyrośnie
Dłoni, co się do lotu rwą
Jednogłośnie, jednogłośnie, jednogłośnie
Nie widać twarzy w cieniu rąk

Jak liście, kiedy wiatr się zrywa
Ręce bezwolnie w górę wzlecą
Jak pnie się na wykresach krzywa
Tak pną się, utrudzone nieco

Potem pofruną znów bezgłośnie
Tam gdzie bezpiecznie gładki stół
Jednogłośnie, jednogłośnie, jednogłośnie
Kołują, opadając w dół

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.