Drzewa warszawskie z parków i skwerów
Są jak grające harfy,
Czas po gałęziach struny dobiera
Przejrzystą dłonią wiatru.

Gdy śpiącym miastem kołysze księżyc
W hamaku srebrnych snów,
Słuchaj uważnie mowy gałęzi,
Słuchaj znajomych słów.

O czym mówią warszawskie drzewa,
Jakie pieśni śpiewają po nocach?
Nowa prawda w gałęziach dojrzewa
Czy legenda, jak z wierszy Or-Ota?

Czy historii zapis bezcenny,
Czy dni naszych dzisiejszy głos?
Czy piosenkę wiślanej Syreny
Powtarzają nam drzewa co noc?

Drzewa z Łazienek w noce bez wiatru,
Gdy cień się ostro kładzie,
Wciąż pamiętają dworskie theatrum
I noc, tę w listopadzie.

Te w Saskim Parku, okaleczałe,
Jak weteranów chór
Dni przywołują czarnym chorałem
Z plujących ogniem chmur.

O czym mówią warszawskie drzewa,
Jakie pieśni śpiewają po nocach?
Nowa prawda w gałęziach dojrzewa
Czy legenda, jak z wierszy Or-Ota?

Czy historii zapis bezcenny,
Czy dni naszych dzisiejszy głos?
Czy piosenkę wiślanej Syreny
Powtarzają nam drzewa co noc?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.