Han som sto aaleine, med kun sverd og bue, han ferdes i det norske fjell-landsskap. En fortid bak seg ulik alles Ei sterk sjel han kan kalles
Mot stillhet og fred ferdes han fra sted til sted En sterk vandring i fjell skog og daler tenker han bort vond fortid som i tankene dvaler
Udyret i hans oeyne gaar paa to bein med selvgode tanker alt annet enn rein Vekk fra menneskets vridde syn aaleine blandt torden regn og lynTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
