Wiosna Bure chmury w dal płyną nad doliną,niziną... Już się niebo przeciera, złote słonko lśni teraz.
Coraz silniej przypieka; pękły wody na rzekach, wiatr do lasu przypłynął: Zbudź się,zbudź ozimino!
Już się wiosna zaczyna. Każdy dzień-to nowina. Lecą gęsi,żurawie, Pełza żuczek po trawie.
Kwitną kwiaty na łąkach. w białych pakach jabłonka. Ptak cie chwali piosenką, witaj,wiosno,wiosenko!
Lato Bure chmury w dal płyną nad doliną,niziną... Odpłynęły spójrz w górę, już jest niebo bez chmurek.
Wiatr mknie falą przez żyta, koniczyna zakwita. W cieniu lasu zniknął zając tam kukułki kukają.
W dali rzeka połyska niby blacha srebrzysta, motyl leci ku kwiatom. Czy już lato?Tak, lato!
Jesień
Bure chmury w dla płyną nad doliną,niziną... Rankiem słońce na wrzosie w brylantowej lśni rosie.
Koniec skwarów i lata, przyszła jesień bogata, zaorane już pole, dzieci uczą się w szkole.
Idą co dzień z książkami ścieżynami,drużkami... A jabłonka z płotem, spójrzcie,jabłka ma złote.
Gałązkami się kłania, woła Florka i Frania; i tak szumi jej listek: ,,Spróbuj jabłko soczyste!''
Zima
Bure chmury w dal płyną nad doliną,niziną... Może spadną na głowę białe gwiazdki śniegowe?
Dmie wiatr chłodny,niemiły. drzewa liście zgubiły, odleciały już ptaki i las cichy jest taki...
Przychodź,zimo,nie zwlekaj! Każdy ciebie już czeka, zając ciepłe ma futro, możesz przyjść,choćby jutro.
Ubierz naszą jabłonkę w białą,śnieżną koronkę,dużo śniegu daj dzieciom! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|