1.
Wieczór! - Wokół tylko cicha pustka.
Nie widzę siebie nawet kiedy zerkam do lustra!
Jest mi smutno - choć tak chyba musi być.
Nie wiem! - Chyba wyjdę, bo chyba chcę mi się pić.

Nie będę nawijał o tym, że brakuję mi Ciebie.
Nie będę nawijał o tym, że byłaś mą gwiazdą na niebie.
Nie będę nawijał, że idę na spacer i wieje chłodem!
(Nie będziesz nawijał?!) - znowu to robię!

I mimo, że podniosłem się to nie do końca wstałem.
Gdy tyle razy już bez Ciebie skarbie upadałem.
Jestem normalnym człowiekiem, który ma chwilę słabości.
Niestety - miłość nie zna tu litości!

I znajomi się pytają co ja w Tobie widziałem.
I dlaczego tyle razy już bez Ciebie, upadałem (?)
Mówię: "Nie wiem." - Jakoś radę sobie dam.
Nie myliłem się - gdyż od dawna nie jestem sam!

2.
Dzwon samotności już nie bije w moje puste ściany.
Choć dobrze o tym wiem, że nie jestem doskonały.
Jestem jak kostka Rubika - nic nie znaczę rozsypany...
Lecz tworzę jedną całość kiedy jestem poskładany!

Poskładaj mnie na nowo kolor po kolorze.
Bo bez Twojego dotyku wyląduję gdzieś na SOR-ze.
O mój Boże! Przecież dobrze o tym wiesz...
Nawet po największej burzy czasem przychodzi deszcz... (co?!)

Jej krok - tak lekki i powabny
Jej wzrok - tak piękny; delikatny
Jej włos - przypominający heban
Jej głos - który z Ziemi mnie oderwał

Chciałbym szybować po niebie razem z jej ciałem.
Chciałbym mieć to uczucie, że w końcu ją poznałem.
Ale nie wiem... Czy radę sobie dam.
Bo kolejny raz... zostałem całkiem sam...!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.