F / Fangoria / ¿Cómo Pudiste Hacerme Esto A Mí?
Ella lo vió salir de allí Ahora sabía la verdad Y se decidió
Loca de celos les siguió Tras apuntar la dirección Resistiéndose a llorar
Cómo pudiste hacerme esto a mi Yo que te hubiese querido hasta el fin Sé que te arrepentirás... La calle desierta, la noche ideal Un coche sin luces no pudo esquivar Un golpe certero y todo terminó entre ellos de repente Ella no quiso mi mirar Nunca daría marcha atrás Una y nomás Santo Tomás
Cómo pudiste hacerme esto a mi Yo que te hubiese querido hasta el fin Sé que te arrenpentirás La calle desierta, la noche ideal Un coche sin luces no pudo esquivar Un golpe certero y todo terminó entre ellos de repente No, me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No, me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
Cómo pudiste hacerme esto a mi Yo que te hubiese querido hasta el fin Sé que te arrenpentirás La calle desierta, la noche ideal Un coche sin luces no pudo esquivar Un golpe certero y todo terminó entre ellos de repente No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos
No me arrepiento Volvería a hacerlo Son los celos Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|