Odejdę zapomnieć, zostaną te słowa
Niech myśli istnieją zatopione w ścianie

Gdy wiara jak książka, od kurzu biała i zamknięta
Gdy pewność jak motyl, trwa chwilę, umiera wraz z latem

Odrzucę to imię, przemocą nadane
Niech dźwięk ten-Milion-rozbrzmiewa w gitarze

Gdy sieć gęsta marzeń, przez płomień myśli wypalona
Gdy wiatr zdarzeń w spiżu, bezmyślnie szumi jak w popiele

Gdy wiara jak książka, od kurzu biała i zamknięta
Gdy pewność jak motyl, trwa chwilę, umiera wraz z latem

Przeniknę bez słowa w czerń ramy przeszłości
Zanikną rozmowy o białych wartościach

Gdy bledną ofiary przez młodych bogów dyktowane
Gdy milkną fanfary, tak wyraźnie do dziś słyszane

Odejdę zapomnieć, zostaną te słowa
Niech myśli istnieją zatopione w ścianie

Gdy wiara jak książka, od kurzu biała i zamknięta
Gdy pewność jak motyl, trwa chwilę, umiera wraz z latem

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.