Nie całuj mnie, to zbyt proste, tylko całować Gdzie dawne czyny dla heroiny Gdzie te krainy bezpowrotne Gdzie tętent kopyt, trupy na kopy Porwań łopoty, cwały lotne Dziś już dla dam świat nie ten sam
Tylko tekst, tylko tekst nam pozostał Kiedy w dal czynów stal się wyniosła Więc ty mów, zamiast znów mnie całować Dzielny bądź, celny bądź chociaż w słowach Brak ci słów, więc je złów u innego Może u Staffa lub Słonimskiego
Czytaj i potem mi mów z pamięci Bo ty sam bez tych ram mnie nie nęcisz Słowem mi serce z krwi obmyj ranne Tak jak snu, tak jak tchu tego pragnę Tak jak snu tego pragnę
Cóż dla mnie zrobisz, więcej zarobisz Skroń przyozdobisz wiankiem zasług Nie błyśniesz szpadą, by porwać bladą Pokotem kładąc jedenastu Dziś już dla dam świat nie ten sam
Tylko tekst, tylko tekst jeszcze słowa Więc ty mów, zamiast znów mnie całować Słowa zmień w nową treść, lepsze nowe Zaszczyć mnie, zachwyć mnie swoim słowem Pięknie mów, żeby słów pięknu sprostać Mów mi tak, żeby znak w sercu został
Czytaj i potem mi mów z pamięci Bo ty sam bez tych ram mnie nie nęcisz Słowem mi serce z krwi obmyj ranne Tak jak snu, tak jak tchu tego pragnę Tak jak snu tego pragnę
Tak jak tchu tego pragnę. -------------------------------------------------------------- tekst edytował: krzada1956Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
