Samotni na ziemi
I w tłumie zgubieni
Wiarą podszyci
Trwają pod niebem
Samotni i niemi
Zgubieni w przestrzeni
W sobie ukryci
Gonią za chlebem
Tylko wśród ludzi można żyć
Tylko wśród ludzi
Tylko wśród ludzi można być
I się zagubić
Tylko wśród ludzi można być
Tylko wśród ludzi
Tylko wśród ludzi można śnić
I się obudzić
Tylko wśród ludzi można kpić
I nic nie znaczyć
Tylko wśród ludzi można pić
I za to płacić
Tylko wśród ludzi można śnić
I być powietrzem
Tylko wśród ludzi ukryć twarz
I szeptać: "Nie chcę!"
Nieufni w swym życiu
Samotni w przestrzeni
Słońcem ogrzani
Trwają bez końca
Zgubieni na ziemi
Pragną coś zmienić
W górę wpatrzeni
Nie widzą słońca
Tylko wśród ludzi można żyć
Tylko wśród ludzi
Tylko wśród ludzi można być
I się zagubić
Tylko wśród ludzi można być
Tylko wśród ludzi
Tylko wśród ludzi można śnić
I się obudzić
Tylko wśród ludzi można kpić
I nic nie znaczyć
Tylko wśród ludzi można pić
I za to płacić
Tylko wśród ludzi można śnić
I być powietrzem
Tylko wśród ludzi ukryć twarz
I szeptać: "Nie chcę!"
Nie chcę!
Nie, nie, nie, nie, nie, nie!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
