Jesienny mokry park osnuty mgłą Opadł liść, zamilkł ptak Pospinał dreszczem wiatr korony drzew Jesień ma przemijania gorzki smak Lecz my wiemy, że niedługo już Nasz park zmieni się znów
Błękitne cienie drzew na śniegu drżą Drzemie park, cisza trwa Zimowy wczesny zmrok zapada w krąg Kiedy ty i ja idziemy tak Przez biel, przez nasz park Który wkrótce znowu zmieni się
Spłynął śnieg, gamą barw gra park Wiosna dziś przypuszcza tu szturm Wiatru szum i błysk, deszczu plusk i grom Ale już tęczy łuk wyłania się
W upalny letni dzień daje nam park Drzewa cień, stawu chłód I choć się zmienia wciąż, to przecież jest Taki sam, jak był od wielu lat Zawsze ten sam nasz stary park Wciąż młody parkTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
