Wiesz dokąd zmierza ów Zepsuty ze wszech miar Strugami cudzych łez Chłodzący sobie kark I najzwyklejszy ktoś Bliźniaczy innych cień Z którego ust co dnia Płynie ta sama pieśń
Kto piękno ujrzał kiedyś Ten wciąż już będzie tęsknić
I gdzie chce dotrzeć ten Co zdążył wszystkie mieć Którego ukochały I strach, i ból, i śmierć
Kto piękno ujrzał kiedyś Ten wciąż już będzie tęsknić
Kto nosi w sobie obraz piękna Kto zasmakował go choć raz U tego serce będzie pękać I słychać będzie duszy trzask I ten szarpiący się w okowach I ten gaszący innym dzień Spróbuje znaleźć swoją drogę by Znów ujrzeć choć jego cień
I będzie szukać go I będzie tęsknić bo
Kto piękno ujrzał kiedyś Ten wciąż już będzie tęsknić
Kto nosi w sobie obraz piękna Kto zasmakował go choć raz U tego serce będzie pękać I słychać będzie duszy trzask I ten szarpiący się w okowach I ten gaszący innym dzień Spróbuje znaleźć swoją drogę by Znów ujrzeć choć jego cieńTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
