siedzę na balkonie maluje palcem po niebie
to ja mały dzieciak mam dziesięć lat a jeszcze nie śpię
spoglądam w niebo niecierpliwie oczekuje
z głową w chmurach kolejne marzenia snuje
czekam na nią by spełniła me życzenia
by ojciec zrozumiał w końcu co ma do stracenia
teraz juz wiem ze to była tylko bajka
to był sen zapisana w myślach kartka
kiedyś wierzyłem i wierze do dziś
ze nadejdzie taki dzień kiedy przestane śnić
wszystko się zmieni i znowu ja zobaczę
ujrzę na niebie spadającą gwiazdę
wypowiem życzenie a ona da mi jakiś znak
ze sprawi tak by lepszy był ten świat
cofnie czas by było tak jak kiedyś
czarne niebo gwiazdy a wśród nich księżyc

wciąż wierze w to ze ujrzę ja na niebie
da mi jakiś znak i spełni me życzenie
wysłucha mnie zagubionego dzieciaka
to nie jakaś bajka ja wierze ze to prawda


minęło parę dobrych lat inaczej wygląda świat
zrozumiał z czasem ze nic nie przychodzi od tak
osiemnaście lat minęło od moich urodzin
nie zawsze jest pięknie życie czasami zawodzi
marzenie za dzieciaka by ojciec przestał pic
mieć normalna rodzinę byśmy lepiej mogli żyć
teraz mam to w dupie bo dałem rade bez niego
matka jest dumna bo wychwala syna mądrego
nie masz pojęcia zielonego jak mi było ciężko
zrozumieć ta cala sytuacje jako dziecko
pierdole to teraz mam inne rzeczy na głowie
dziękuje za poczęcie bo za nic innego nie mogę
jedna rzecz mam w głowie by zobaczyć jeszcze raz
ta spadającą wśród wszystkich gwiazd
by przypomniała mi czasy beztroskiego dzieciństwa
by pozostała we mnie mała nadziei iskra

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.