waar ben je geweest mijn goudblond kind waar ben je geweest mijn blauwoog mijn prins ik dwaalde op de flanken van twaalf verre bergen ik zwalkte en zwierf op zes kromme wegen drong door in het hart van drie droevige jungles ik stond aan het eind van een dozijn dode zeeën liep tienduizend mijl in de muil van een kerkhof en er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zware regen vallen
wat heb je gezien mijn goudblond kind o wat heb je gezien mijn blauwoog mijn prins ik zag een kind, pasgeboren, in een kring wilde wolven ik zag een snelweg van parels door mensen verlaten ik zag een loodzwarte boom met bloed dat bleef stromen ik zag een kamer vol mannen met bloedende hamers ik zag een trap in het wit verdwenen in water ik zag tienduizend sprekers met stomheid geslagen zag geweren en zwaarden in handen van kinderen en er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zware regen vallen wat heb je gehoord mijn goudblond kind o wat heb je gehoord mijn blauwoog mijn prins ik hoorde de donder een waarschuwing brullen het gebrul van een golf die het land zou verslinden hoorde honderden drummers met handen vol blaren hoorde tien duizend fluisteren en niemand luisteren hoorde één mens creperen en veel mensen lachen hoorde het lied van de dichter die stierf in de straten hoorde het geluid van een huilende clown in de regen en er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zware regen vallen wie heb je ontmoet mijn goudblond kind o wie heb je ontmoet mijn blauwoog mijn prins ik trof een klein kind naast een stervende pony een gitzwarte hond aan een blanke mans hand een vrouw, haar lichaam zo jong nog, in vlammen ik ontmoette een meisje zij gaf mij een regenboog ik ontmoette een man die verteerd werd door liefde en een andere man die verteerd werd door haat en er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zware regen vallen wat ga je nu doen mijn goudblond kind o wat ga je nu doen mijn blauwoog mijn prins ik keer weer terug voor de regen gaat vallen keer terug in de schoot van de diepdonkere wouden waar veel mensen leven en leeg zijn hun handen waar builen vol gif in de wateren stromen waar dromen bezwijken in vochtige kerkers en het gezicht van de beul is zorgvuldig verborgen en honger is lelijk en zielen zijn vergeten en waar zwart de kleur is en nul is het nummer en ik zeg het en denk en snik het en spel het van de hoogste top tot ver over de velden en ik loop op het water voordat ik zal zinken en ik ken mijn lied wel voordat ik zal zingen er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zwaar, er gaat zware regen vallenTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
