Zwr. I
Dzień obfity jak nigdy
Normalnie jest idealnie
Spadam ze schodów, szofer znowu nie czeka
Mam na głowie mały chaos
Przecież taka jest moda
Dziś kultura po pierwsze, a po drugie uroda
Wołam Taxi z rozpaczy
Niech kierowca wybaczy
Wstałem dziś lewą nogą niezupełnie bogaty
Mam na głowie mały problem
Dziś za dużo nie powiem
Szef to musi zrozumieć, a jak nie to się zwolnię
Ref.
Dzień jak co dzień normalnie
Mija niemachinalnie
Bez twych rad, mimo strat
Niepokornie
Nie inaczej jak zawsze
Tak niekonwencjonalnie
Zwr. II
W końcu wysiadam pośpiesznie
Pragnąc wyjść z tego cało
Wpadam prosto pod tira, jakby było mi mało
Wszystkie światła czerwone
Dziś ruch miejski mi sprzyja
Tylko stanąć i patrzeć jak to życie przemija
Jest mi ciężko po nocy
Więc zachodzę po kawę
Z przodu jakaś babcinka, sto żółtaków na ladę
Liczą grosik po grosiku
To już szczyt złośliwości
Szef to musi zrozumieć, to zbieg okoliczności
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
