Zanim zdecydujesz się mnie oceniać, powiedz co czułbyś gdyby zawalił się świat. I każdy oddech i każdy smak, przypominałby ci o tym że straciłeś raj. Jak byś się czuł? Jak byś się czuł?
Kiedy przekroisz mi dusze na pół, wypełzną setki larw, wypłynie ból. Przestań pytać dlaczego uciekam, nawet tam gdzie od razu widzę że nie ma dokąd biec.
Więc lepiej spierdalaj bo to już nie ja, więc lepiej uciekaj gdzie tylko się da. Pragnę widzieć tylko w tobie świat, wyciągnąć z serca cierń, a wbijam to głębiej nam.
Los wykuł dla mnie mój własny krzyż, stworzony z czasu i odleglości kilometrów minut. Sześć i pół godziny do namiastki raju, kontra siedem lat upadku, który burzy każdy raj.
Wiesz co mnie w tym najbardziej boli? to że tak bardzo zranił nas czas. I że nie mogliśmy się odnaleźć, wtedy kiedy każdy z nas potrzebował siebie nawzajem.
Wiem jak to jest, patrzeć na niebo kiedy bóg umiera. Wiem jak to jest, patrzeć na siebie gdy przestaje być sobą.
Więc lepiej spierdalaj bo to już nie ja, więc lepiej uciekaj gdzie tylko się da. Pragnę widzieć tylko w tobie świat, wyciągnąć z serca cierń, a wbijam to głębiej nam.
Nie musisz już skreślać mnie, bo potrafię wykreślić się sam. Potrzebuje tylko trochę więcej sił, by być jak Ikar, jak ranny ptak.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
