Cześć jestem Adam, mam piętnaście lat Od pewnego czasu stracił barwy ten mój świat Zakochałem się i dałem jej list pod furtką Jednak ona i ja będziemy historią krótką Hej, mam na imię Paula, jestem trochę starsza Nie rozumiem czemu płeć piękna nasza Kojarzona jest przez niektórych z brakiem intelektu Czasem czuję się sprowadzana do obiektu Tylko czasem, bądź spokojny, ale serce wtedy boli Choć po jakimś czasie przechodzisz z tym powoli Do porządku dziennego, ale powiem ci kolego Że to nic złego, jak nie powiesz żartu kolejnego Ja to Frania, dziewiętnaście, życie jakoś się układa Moje ciało nie jest dla mnie w końcu jak jedna wada Spokój jakoś znalazłam, już nie szukam bólu wszędzie Świat wokół jest piękny, a dni coraz lepsze! No i Antek, lat dwadzieścia cztery, jeszcze potrzebuję czasu Staram się nie widzieć rozczarowania grymasu Twarzy tych najbliższych, już nie wiem co mam robić Wiem że zegar tyka a ja nie zawsze będę młody!
Ref: Muzyka rozmów, muzyka tłumu Taniec większości, taniec rozumu W krzyku zwątpienia i w wierze ogółu W tym strachu wszechświata współgramy w tym bólu
Dziadek bardzo chciał, żebym napisała miły tekst Uśmiechnęła miło się, miła dziewczynka ze mnie jest No więc piszę, chociaż chyba znowu coś nie wychodzi Bo tyle nas tutaj i choć wszyscy tacy młodzi To widzę przecież, że nie każdy młody jest w środku Ania na przykład tutaj na boku To mój dobry ziomek, ale wiem że kiedy w domu Sama spędza dnie, nie może wyjść z poziomu Udręki własnej, więc idę z nią na kawkę Potem na skwerek z tyłu, z papieroskiem na ławkę Siadam, słucham, ale nic nie robię Nie wiem jak tym ludziom pomóc, a i tak myślę o sobie I głowię się co u mnie poszło nie tak Czekaj który raz? Znowu widzę je w snach Ale dobra, koniec tego, przecież dzisiaj ładny dzień I to prawda, mi się właśnie tańczyć chce Więc tańczę, tańczę, tańczę W ustach pomarańcze I tańczę, tańczę, tańczę Ludzie to szarańcze Więc tańczę, tańczę, tańczę W ustach pomarańcze I tańczę, tańczę, tańczę Ludzie to...
Ref: Muzyka rozmów, muzyka tłumu Taniec większości, taniec rozumu W krzyku zwątpienia i w wierze ogółu W tym strachu wszechświata współgramy w tym bólu Muzyka rozmów, muzyka tłumu Taniec większości, taniec rozumu W krzyku zwątpienia i w wierze ogółu W tym strachu wszechświata współgramy w tym bóluTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
