---

Płonące serce ignorancją ktoś dusi,
a głośny płacz bezsilność obraca.
Czasem nie wiem, gdzie iść
i dokąd się zwrócić, i komu zaufać,
by być wysłuchanym.

W innym domu matka
z grymasem na twarzy,
obłęd w dziecko wmusza,
zupę ludzką warzy.
Przed tygodniem zakuta
w seledynu ścianach,
męża zwłoki ukryła
w lodówki ramach.

A jednak poproszę o jeszcze,
niech drgają, miotają mną dreszcze
tak prosisz,
gdy krzyczysz o jeszcze wcześniej zapytaj czy nie śpię.

I najtrudniej jest szukać
rzeczy, których nie ma,
pogrążeni w nadziejach, wymuszonych uśmiechach.
Kiedy serce zadusisz
to zapomnisz o słonych
łzach żywych jak deszcz,
łzach czystych jak ona.

A jednak poproszę o jeszcze,
niech drgają, miotają mną dreszcze
tak prosisz,
gdy krzyczysz o jeszcze wcześniej zapytaj czy nie śpię.

I najtrudniej jest szukać
rzeczy, których nie ma,
pogrążeni w nadziejach, wymuszonych uśmiechach.
Kiedy serce zadusisz
to zapomnisz o słonych
łzach żywych jak deszcz,
łzach czystych jak ona.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.