Ona stwarza drzewo
Z jednego, niepozornego liścia
Domyśla się
Coraz bardziej rozkwitłych gałęzi
Przywołuje ptaki z niczego
Gdzie skulone, zmarznięte zimują
Przed ludzkim
Nazbyt natarczywym wzrokiem

Wody napełnia wodą
Wyprowadza pierwszy promień światła
Z ciemności
Które wypełniają wszystko
Wnętrze stołu, wnętrze świecy
Wnętrze ognia
Jeszcze żaden przedmiot
Nas nie boli

Maluje spóźnioną radość
W wyciągniętych rękach dzieci
Dzieci
Sprzed ostatniej wojny
Wojny, co do której ona się rozmyśliła
Mimo że już przygotowała
Pędzel z kolorową farbą
I rosnące w oczach przerażenie

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.