Od rana stoję, jak kwiat więdnę
Pod bramą knajpy albo piekła
I patrzą na mnie oczy błędne
Strachów z plakatów, ludzi z reklam
Od wieków konam pod tą bramą
W mieście bez latarń, w świecie złota -
I znowu dzień, i znów to samo
Ciągle ta sama nudna nuta:
Ulica Sarg, ulica Sarg
Rozpaczliwa, panowie, ulica
Mijają trony, imperatory
Z błogosławieństwem i przekleństwem
Mijają cztery roku pory
I piąta, która jest szaleństwem
Było tu kino, ale nie gra
Chaplin z tektury struł się troską
I gwiazdy z fałszywego srebra
Wciąż układają zły horoskop
Ulica Sarg, ulica Sarg
Rozpaczliwa, panowie, ulica
Na Sarg, pod niebem i muzyką
Mieszkały Muzy nieparzyste
I Ty mieszkałaś, Eurydyko
Lecz wiatr Cię porwał z wielkim świstem
Chciałem tam wejść, na Heraklito!
Nie jestem chuchrak ni słabeusz
Ale policjant wciąż się pyta:
- Przepraszam, czy pan jest Orfeusz?
Ulica Sarg, ulica w deszcz
Rozpaczliwa, panowie, ulica
Więc katarynkę ustawiłem
Krew czarna mi zalała grdykę
I grać zacząłem nudny refren:
"Oddajcie moją Eurydykę"
Kochaną korbą jak najprościej
Kichać mi, bratku, że przeklinasz
Jedno ma prawo do miłości
Orfeusz, czy też kataryniarz.
Ulica Sarg, ulica Sarg
Ulica w deszcz, ulica w skos
Ulica Sarg, ulica Sarg
Ja wam pokażę, jaka ulica!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
