O businesswoman to jest blues
i o jazzmanie z basem,
historię tę zaśpiewam tu,
bo lubię bluesy czasem,

Ta businesswoman miała sad
z czereśnią i gruszkami
i szklarnie miała, w których kwiat
zakwitał dochodami.

A jazzman miał jedynie bas
i brodę miał kudłatą,
a grając sięgał głową gwiazd,
a wypić też potrafił.

Raz był w jazzmana klubie jam
z jazzmanów stu udziałem,
I przyszli ludzie z różnych sfer,
high life przyleciał cały.

Od plastikowych lalek spec
i facet od ogumień,
a razem z nim przyszła też
szklarniowa businesswoman.

A tego dnia nasz jazzman grał
zupełnie wyjątkowo,
i w serce businesswoman wlał
liryczną treść basową.

Choć kwiaty kwitły wciąż pod szkłem,
choć sad czereśnią płonął,
wolała businesswoman jam,
jazzmana bas szalony.

I było to, co musi być
z kobietą i mężczyzną,
i miłość się zaczęła tlić
w jazzmanie, w woman-business.

I powracała woman wciąż
odziana coraz marniej,
wolała bas niż gruszek miąższ,
niż dochodowe szklarnie.

A na jazzmanie miłość ta
wyryła także ślady,
i coraz mniej swój kochał bas,
a bardziej gruszki w sadzie.

I zbiznesował jazzman się,
a woman zjazzmaniła,
i tak znaleźli się na dnie,
namiętność ich zgubiła.

Memento ciche blues wam śle
jak szmerek suchych liści:
konsumpcja sztukę znosi źle,
konsumpcję zaś artyści.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.