Na ścianach pociemniałe rudymenty,
Znamiona, nędzne odbicia,
Cienie przeszłości,
Pozostawione samym sobie.
I oto rzecze staruszka maksymę nielichą
Nie wspomnienie piętnuje lecz blizna,
Drzewiej kipiała teraz zdławiona,
będąc żyzną, cykutę zrodziła.
-Tak wiele demonów uwięzionych
W moim domu snów
gdzie mara już nie gości...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. | 