W komnacie szkarłatnej,
ściany mym słońcem,
kir mym niebem,
i Ja skąpany w ich blasku,

spleśniała biel księżyca,
niemym marzeniem,
O! nieszczęśliwy Ja -
potępiony.

doczesność przematerializowana gnije,
a czerwie w opętańczym tańcu...

przygnieciony głazem,
nie wstanę,
ni nie drgnę,
poczuję lecz nie wiem
czy sen to jakoby
czy mgliste wspomnienie
w mej czaszce zagościł
zielenią poczerniał
kolory przeróżne
lecz kształtów już nie ma

świadomy skąd przyszedł -
-Jam z ziemi jest zrodzon!!!,
powrócił do ziemi
jak syn marnotrawny,
przyjęła mnie w ciszy,
otula miłością.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.