I. Jest to pieśń o dawnym świecie Z głębin oceanu historia O żądzy władzy Syrenów Nad śmiercią i życiem wielkiego oceanu I o nim ta pieśń Który tyranom powiedział... Nie!!!
To strach wśród raf O niepodległość i o życie Jak grom spadły Miliony ciosów Syrenów armii
Tak padł i ugiął się Lud żabich, cichych stworzeń I mrok, niewoli cień Na lata całe Syrenom poddani
Jak żyć, jak śnić Na kolanach, na kolanach Lecz jest gdzieś w nas Nadziei iskra co daje żyć dalej
II. To miłość, co w najgorszy czas Złączyła ich, choć różnych ras Syrena i pokraczny stwór Zrodzony z ich miłości, Aquam rósł
Lecz im nie dane tu Było razem wspólne życie Ich los, ich syn Będzie zawsze na łasce tyrana
Uciec, iść stąd Poznać inne, lepsze życie Nie dla nich to, już pościg trwa Pozabijały miecze pragnienia
I tylko Aquam uszedł Wśród raf ocalił życie
III. Mały i bezbronny Płynął długo Jak najdalej stąd być
Poczuł piasek plaży Stąpa chwiejnie Czy ktoś zauważył
Mała, dziwna postać Ani człowiek Ani płaz, ni ryba
Leży, cicho w trawie Serce bije równo
Nagle tętent przerwał ciszę Konie! Pod wojami!
Zerwał się ze strachem w oczach Biegnie, ale sieć rzucona Plącze nogi i ... Mają go, mają go
Co to za istota Patrzą ludzkie oczy Wodnik z morza
Szarpnął, sieć opadła Wolny w cieniu lasu Będzie wolny
Tylko tam gdzie ludzi nie ma Wolny Będzie wolnyTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
