U zbiegu czterech świata stron
Gdzie tęcze kradną barwę swą
Gdzie łączą się wymiary trzy
A noce przemieniają w dni
W dalekim miejscu pośród wzgórz
Od niepamiętnych czasów już
Znicz płonie, z którym zwykle igra wiatr
To prometejskiej iskry ślad
Zapamiętamy dziecka krzyk
Kobiet śmiech i smak łzy
W ciemną noc pora iść
Czeka los, płonie znicz
Wciąż dalej, wciąż prędzej
Choć droga niełatwa
W pogoni za pełnią
Po iskrach do światła
Z piwnicy historii
Na gwiazdy najdalsze
Przez mrok wiekopomny
Po jasność wspanialszą
Niech fajerwerki płoną znów
Tak mało w życiu pięknych złud
Niech jarzy się neonów blask
Jaśnieją ognie wielkich miast
Pod łuną stu milionów świec
Do celu szybciej można biec
A celem od tysięcy ludzkich lat
Jest jasny, światły, piękny świat
Zapamiętamy dziecka krzyk
Kobiet śmiech i smak łzy
W ciemną noc pora iść
Czeka los, płonie znicz
Wciąż dalej, wciąż prędzej
Choć droga niełatwa
W pogoni za pełnią
Po iskrach do światła
Z piwnicy historii
Na gwiazdy najdalsze
Przez mrok wiekopomny
Po jasność wspanialszą
Zapamiętamy dziecka krzyk
Kobiet śmiech i smak łzy
W ciemną noc pora iść
Czeka los, płonie znicz
Czeka los!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
