Zawsze będziemy przecież młodzi -
Tak on mówił, kiedy wciskał gaz -
Nie pytaj więcej, przecież dobrze wiesz
Nic nie rozłączy dzisiaj nas
Wino rozgrzało mocno myśli
I zatrzymał się na moment czas
Tuż za zakrętem wśród szumiących drzew
Poczuli przeznaczenia smak
I choć czasem trudno w to uwierzyć
Że to samo może spotkać jutro nas
I choć czasem łatwiej zamknąć oczy
By nie widzieć nic, nie słyszeć nic, już nic
Malowała kolorowych ludzi
Na tle nieba albo srebrnych gwiazd
Pewnej letniej nocy, gdy marzyła znów
Czyniła to ostatni raz
Ścisnęła mocno swoje wargi
Słone łzy spłynęły na jej twarz
Ojciec, wychodząc od niej, zamknął drzwi
Dzieciństwo jej odeszło z nim
I choć czasem trudno w to uwierzyć
Że to samo może spotkać jutro nas
I choć czasem łatwiej zamknąć oczy
By nie widzieć nic, nie słyszeć nic
I choć czasem trudno w to uwierzyć
Że to samo może spotkać jutro nas
I choć czasem łatwiej zamknąć oczy
By nie widzieć nic, nie słyszeć nic, już nic
Już nic, już nic
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
