Za późno by zmyć brud, od stóp do głów, Za trudno schować wszystko, albo zniknąć, Bo skóra z tego cała, co dostałam, Nosze życie na niej, jak ubranie, A jeśli przyjdzie chłód, to z paru ciepłych słów, Uszyje to okrycie, przed chłodnym życiem.
Ref. Tak jak Ja masz w sobie opowieść, Nie bój się upadać i wstawać.
Poruszam się bez sił, to w przód to w tył, Ktoś skrzydła mi poranił, nie wzlecę na nich, Choć bronie się pancerzem, tak jak zwierze, To, kiedy na mnie pęka, jestem miękka.
Ref. Tak jak Ja masz w sobie opowieść, Nie bój się upadać i wstawać.
Za późno by zmyć brud, od stóp, do głów, Wiec wybacz ze go zemnie, nikt nie zdejmie, A to, co ktoś uszkodził już, nie chodzi, Bo jestem z tego cała, co dostałam.
Ref. Tak jak Ja masz w sobie opowieść, Nie bój się upadać i wstawać.
Tak jak Ja masz w sobie opowieść, - A świat pozostawił w jej ślad. Nie bój się upadać i wstawać, - Masz czas i dostajesz go raz. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
