Słabe światło nie pomaga przecież widzę leże naga
Jestem nieco skrępowana sznurem w dłoniach i w kolanach
Kiedy sama chce oddychać ktoś mi rurkę w usta wpycha
I zostaje pokonana jestem zaintubowana
Pęczek rurek plastikowych coś pompuje mi do głowy
Już straciłam czucie w nogach moja skóra jest gumowa
Kim jest ten, co mi przytwierdza elektrody wokół serca?
I w żołądek sondę wpuszcza wtedy wiem, że w środku jestem pusta!

Czy jeszcze czymś jestem, jeśli bez prądu nie czuję pracy narządów?
Czy jeszcze czymś jestem skoro nie mam szansy sama ze sobą walczyć?

Dopiero, gdy całe ciało czuć przestało zrozumiałam, dlaczego i czym się stałam.

Ja nie miałam dosyć siły by me czyny coś znaczyły
Żeby lepiej egzystować dałam sobą pokierować
Kiedy za mnie ktoś wygrywał ja przestałam być prawdziwa
I w efekcie mam nauczkę- wszystko we mnie całkiem sztuczne!
Teraz jestem wartościowa jak zabawka plastikowa
Wprzód wyciągam obie ręce, chociaż wcale tego nie chcę
Chciałam krzyczeć, lecz na próżno, bo już dawno jest za późno
Wiem, że mogłam być normalna teraz jestem tylko łatwopalna!

Czy jeszcze czymś jestem, jeśli bez prądu nie czuję pracy narządów?
Czy jeszcze czymś jestem skoro nie mam szansy sama ze sobą walczyć?

Dopiero, gdy całe ciało czuć przestało zrozumiałam, dlaczego i czym się stałam.

Czy jeszcze czymś jestem, jeśli bez prądu nie czuję pracy narządów?
Czy jeszcze czymś jestem skoro nie mam szansy sama ze sobą walczyć?

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.