Do lustra podchodzę powoli
Do lustra podchodzę spokojnie
Gdy ogień ogrania mój dom
W mych oczach już nic nie płonie
Nic nie płonie !

Po tobie są rany i zgliszcza
Ruina choć nie malownicza
A spokój kamienny jest po mnie
Milczenie niepamięć i cisza

Do lustra podchodzę i mijam
I w letarg się miłość zamienia
I nie stać mnie już na nienawiść
Z kamienia jestem z kamienia

Po tobie jałowa ziemia
Zły pejzaż co w ciało mi wrasta
Twe dłonie są zimne ja kamień
W mych oczach nie ma już blasku

Do lustra podchodzę powoli
Do lustra podchodzę spokojnie
Gdy ogień trawi mój dom
W mych oczach już nic nie płonie
Nic nie płonie

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.