---

Czekamy na słońce, na wyż, na cokolwiek,
Co życie ociepli, rozjaśni;
Tymczasem za oknem szarugi, zawieje
I smutek spełnionych baśni.
Prognozy na jutro, pojutrze i dalej,
Są, mówiąc oględnie, dość średnie.
Znów będą zadymy i fronty niżowe,
Poza tym, wciąż głupio i biednie.

Pogodę trzeba mieć w sobie,
Prywatną pogodę wewnętrzną,
I włączać ją sobie jak światło,
Gdy chmury i bzdury się piętrzą.
Uśmiechnij się gdzieś tam, w środku,
I wymuś na sobie optymizm,
A zaraz poczujesz jak moc złudną traci
Meteo-determinizm

Są dni, że aż nie chce się wyjść spod pierzyny,
By spotkać się z aurą i resztą.
Nastawiasz radyjko, lecz słuchać się nie da,
Bo w mediach jak zwykle złowieszczą.
Nie sięgaj po flakon z lekarstwem na nerwy,
Prozacu nie łykaj ni bromu,
Znasz przecież ten refren, więc zanuć go sobie,
Nim rano przekroczysz próg domu.

Pogodę trzeba mieć w sobie,
Prywatną pogodę wewnętrzną,
I włączać ją sobie jak światło,
Gdy chmury i bzdury się piętrzą.
Uśmiechnij się gdzieś tam, w środku,
I wymuś na sobie optymizm,
A zaraz poczujesz jak moc złudną traci
Meteo-determinizm.

Pogodę trzeba mieć w sobie, tak, w sobie…
Prywatną pogodę wewnętrzną!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.