Koń na biegunach Koń na biegunach Na dwóch biegunach rumak Nad głową łuna Czuły jak struna Czterokopytna duma
Koń ten nie z soli Ani też z roli Z pięknych cwałowań końskich Koń w aureoli Koń, co swawoli Koń, koń ułański - polski
Koń piękny z rzędem W zwadzie z urzędem Koń z dziarskim jeźdźcem w siodle Koń dziarski z rządem Koń polski z prądem Koń, do którego się modlę
Koń na biegunach Tkliwość i duma Niemodna szabla w dłoni Stopy w strzemionach Już z mego konia Dziecinny stał się konik
Mijają dzieje Jeździec siwieje Trąci już nieco myszą Nie Orland, Roger Wyrusza w drogę Ale polski Don Kichot
Już nie Rosynant Z kiepskiego kina Z filmu "Popioły" nawet Koń sobie cicho Zdycha na strychu Żując gorycz jak trawę
I jeszcze jedno można by powiedzieć Że z takim koniem można by konie kraść Ale on by nie chciał Że z takiego konia warto spaść Ale to koń wierny Że się potknął sto razy Ale nie ustawał w biegu Że to koń, z którego inne konie śmiałyby się Gdyby naprawdę umiały się śmiać Że to koń, który nigdy nie był drewnianą szmatą Czyli podstępnym koniem trojańskim I za to chwała mu
Koń na biegunach Koń na biegunach Na dwóch biegunach rumak Nad głową łuna Czuły jak struna Czterokopytna dumaTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
