---

Kartka dla nieznajomej

Taka stacja jak w tysiącu miast:
w oknach wisi słońce w pajęczynach,
w słońcu szyny i słoneczny blask
w oczach modrej i obcej dziewczyny –

Pociąg dziś się nie spóźni na pewno
Jak w rozkładzie tak przyjdzie na czas
– dla nas nie jest już: „wszystko mi jedno”–
tylko: „pierwszy i ostatni raz”

Słyszę pociąg dudniący daleko
oczy gasną jak niewzięta nuta
twym przymkniętym chciałbym rzec powiekom
że umiera ostatnia minuta

Листівка для незнайомки

Така ж станція, як і в тисячі міст:
у вікні сонце висне між павутиння,
в сонці рейки і сонця зблиск
в очах дівчини, що чужа і синя –

Потяг нині не спізниться, прийде дуже
точно, властиво, у добрий час
– та для нас це уже не: "мені байдуже" –
а всього лише: "перший – останній раз"

Чую потяг далеко гримить на стиках
очі гаснуть немовби нота не взята
я бажаю сказати прикритим твоїм повікам
що остання хвилина пішла вмирати.

Postcard to an unknown girl

A station like in thousands of towns:
rails in the sun, the sun curled
in a window’s spider web, and sunshine
in the eyes of an azure unknown girl.

Of course the train won’t be late today,
It runs on time, never slow or fast
– to us that’s not a case of “I don’t care” –
only “the first time and the last”

I can hear the train rumbling far away
the eyes fade like a lost chord sighing
to your half-closed eyes I would like to say
the last minute’s dying.

tłumaczenie:
angielskie: Barbara & Tony Howward
ukraińskie: Marianna Kijanowska

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.