lecę, lecę i widzę
monstrualną cyfromanianę
lecę nad swoim życiem
bo już o nim zapomniałem

zakopałem w podłodze
swoje myśli i wspomnień czar
odkąd dosięgam nieba
dwadzieścia pięć wybija lat

dotykam wspomnieniami
palcami więźnia zza krat
herbaty filiżankami
przywracam do życia swój świat

nie nadejdzie nadzieja
nie przyjdzie góra do bram
mentalne starłem sandały
schwematowości szlam


lecz czy dostrzegasz na codzień
dziecięco-logiczny ład
schowany pod skórą powiek
przemijający czas

nieskażona dotykiem
neuronowa mgła
najjpiękniejsze, co w głowie
do tego czasu mam.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.