Jadą wozy przez most, na nich ludzie nie stąd,
W gniazdach już przebudziły się ptaki.
Jeden ptak, drugi ptak znaczą w powietrzu ślad,
Jakieś esy, floresy i znaki.
Drobny pokropił deszcz, asfalt błyszczy jak pies,
Co pod rynną kąpieli skosztował.
Podków niesie się stuk, a tu za wozem wóz,
Jedzie mostem w milczeniu bez słowa.

Ref: Wy chyba nie wiecie,
Że wszystko na świecie
Zniknąć musi jak wariata sen.
Tutaj wszystko przemija,
Nawet miłość i przyjaźń,
Jak te światła ekspresu pędzącego we mgle.

W brzaskach budzi się dzień, jeszcze śpią ciche wsie,
Biały sad, pachnie rosą i deszczem.
W dali zaszczekał pies, świt się rozlał na szkle,
Rześkie płynie od wody powietrze.
Bokiem przemknął się zwierz. Czy to jawa czy sen?
A to wozak na koźle w głos ziewnął.
A tu słońce już lśni, słychać ekspresu gwizd,
Smugi mgieł snują się tuż nad ziemią.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.