1 Są pokolenia, i miasta, i ludy, Smętne i stare - Które podały nam nie żadne cudy, Lecz - garnków parę!
2 W Muzeum Dama stawa z parasolką Przed garnkiem takim; W Sycyli stąpa (choćby była Polką!...), Nie wiedząc, na kim!...
3 Gdy Ludy - których się ani użalisz W Epok otchłani - Nikną - jak sługa, co podawa talerz Wielmożnej Pani. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
