Purpurowe żagle pierwszych snów Wyruszają w morze znów, i znów. Małych kapitanów czeka wielka droga: Pierwszy szlak, drugi szlak. Gubią się nadzieje, gdzieś na skalnych progach. Snu nam brak i szczęścia brak.
Granatowe żagle drugich snów Wyruszają w morze znów, i znów. Razem z kobietami budujemy domy: Pierwszy raz, drugi raz. Zawieszamy gniazda, gdzieś na skałach stromych. Mamy czas, wciąż mamy czas.
Wypłowiałe żagle trzecich snów Wyruszają w morze - brak nam słów. Nauczeni w szkole skrywać to, co boli: Śnimy, że; śnimy, że Znów się narodzimy, znów się połączymy, Żeby żyć nie bardzo źle.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
