Poznanie
Pewnego dnia o pewnej godzinie
Dwoje ludzi przed siebie płynie
Spotykają się wieczorami
śmieją się między słowami
Marzą,myślą ,na szczęście czekają
A ich losy razem ze sobą spadają...
Poznają się o 4 na metrze
On w niebieskim swetrze
ona w białej sukience
Czysty zbieg okoliczności,
że doszło do tej znajomości.
Spotkanie trwa
On i Ona
Oby dwoje zostawiają przeszłość na tych schodach
I zatapiają się w słowach
Czas leci ich pogląd się zmienia
Każde z osobna wspomnieniami się wymienia.
Tak czekają na kolejne zdarzenia
By je w słowa zamieniać.
Czas leci w latach
Żadna znajomość nie pomaga im w swatach.
W końcu do tego dochodzi
Za nerwy nie chcę was wodzić.
Do chodzi do tego spotkania
W którym on pierwszy zabiera się do świec zapalania.
W końcu się odważył,w końcu ją o to prosi
Ona nieśmiała ,bała się ,że jej n ie zaprosi
Teraz doszło do najważniejszego pytania
Tu nie chodzi o regułę zasadniczego w tym wieku spania.
Tu chodzi o miłość szczególną
Zakończoną tylko trumną.
Ale wracając on niecierpliwi się jak zając
Czeka na jej odpowiedź
Ona w sumieniu ma teraz spowiedź.
W końcu odpowiada niech będzie jasna ta sprawa.
Nie dokończę tego sprawozdania
Chce by każda osoba w życiu to zrozumiała
By zaistniała taka sytuacja
W której sercu zapiszę się ta relacja.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.