40-letni chłop tłumaczy gówniarzom, żeby olewali szkołę, po cholerę do niej łażą, W ciuchach od sponsora i milionem płyt na koncie Wkręca małolatom słodki hałas o revolcie. Na marszu patriotów wyje za kawałek chleba, Bo faszyzm może nie przejść, ale żreć coś trzeba, Potem nad jeziorem na letnim festiwalu Pięć garderób i jadalnię trzyma ikona nieżalu…
Ale przecież jak to? Ale przecież nie! To są herosi anarchii w sercu czwartej er pe! Ale przecież nie! Ale jak to tak? Przecież na ich płytach widać znak w kółeczku „A”!
Dawniej „Muzyczna Jedynka”, dziś na scenie fajerwerki Młodzież łyka takie bzdury, niczym marchef z butonierki. Pierwsze wyjście z mroku gdy zostajesz u mnie na noc, Nieprzygoda w pozytywce kiedy widzę twój ryj rano. Czy powyższy tekst miał sens? Mnie nie pytaj, bo ja nie wiem, Słuchacz zresztą przecież sam filozofię se dojebie, Gamę uczuć, paralele, metafory i konteksty Mam pytanie do Kazika: jak powstają twoje teksty?
Ale tak nie można! Ale co ty pieprzysz! A jak ci się nie podoba, to sam nagraj sobie lepszy! Ale weź spierdalaj, albo skocz przez okno! Świętych krów punkrocka nie można nawet dotknąć…
Kiedyś zwalczaliśta system kamieniami i muzyką, Dziś chałtury, juwenalia i tysiąc złotych za wykon, Wyleniałe rottweilery, dzika banda emerytów, Którym z prawdziwego buntu został tylko głupi tytuł. Szkoda, że tak mocno tniecie w chuja z dzieciakami, które mogłyby coś zrobić, ale jak na razie sami Siedzą biernie konsumując, śnią o byciu anarchistą… To rokendrolowy szwindel, jeszcze gorszy niż Sex Pistols!
Wiw Staj! vs Pedi wan Hejlen!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
