Zgasły dla nas nadziei promienie! Zanim zorza zaświeci nam blada, Stańmy jako upiorów gromada, We krwi wrogów nasyćmy pragnienie. Wzgardźmy życiem tem marnie pędzonem, Nam pioruny niech grają i gromy, A na niebie od łuny czerwonem, Anioł śmierci przeleci widomy.
Cóż my winni, że kochać nie możem? Gdy się wszystko tak płaszczy i karli, Му dla ziemskich rozkoszy umarli, Żyjmy zemstą i święćmy ją nożem.
W noc spokojną dо domów wpadniemy Gdzie szczęśliwi cichemi śpią snami, Naszą pieśnią ich spokój skłócimy, Niech się zbudzą, niech idą za nami.
Więc gdy zgasły nadziei promienie, Zanim zorza zaświeci nam blada, Stańmy jako upiorów gromada, We krwi wrogów nasyćmy pragnienie!
Stańmy jako upiorów gromada Stańmy jako upiorów gromada Stańmy jako upiorów gromada Stańmy jako upiorów gromadaTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
