Przeszłość to mrok, głęboki loch wypełniony echami By zabić ją marzymy i zapominamy Co mogło być odchodzi w cień, Gdy Viridiana tonie Nie uwierzyłeś w bajkę więc gaśnie śpiew
Choć jeszcze nie wiesz kiedy noc nadejdzie Choć jeszcze nie wiesz kiedy noc nakryje Czarnym skrzydłem swoim ją, gdy teraz płacze Historią będzie to co teraz żyje
Ref: Co być mogło w oceanie znika Mogłeś poddać się jej pieśni Teraz zawsze ją będziesz słyszał Wody zieleń tajemnicę zna Gdy syreny głos umiera Gdy jej ciało dotyka dna
Cóż da Ci bunt, spalony świat, uczucia grób? - pytała Uciekłeś w siebie dziko szamocąc jak… Motyl płomienny uwięziony Własnym szaleństwem oplątany Wewnątrz kokonu kształt zamglony Kolorów błyski dalsze coraz…
Widziała to ze smutku chora Do końca próbowała wołać
Ref: Co być mogło w oceanie znika Mogłeś poddać się jej pieśni Teraz zawsze ją będziesz słyszał Wody zieleń tajemnicę zna Gdy syreny głos umiera Gdy jej ciało dotyka dna X2
Co potem!? Co potem!? Co potem!? Patrz! Czy tego chciałeś? To koniec! Patrz! Jak blisko skały! To koniec!
Ref: Co być mogło w oceanie znika Mogłeś poddać się jej pieśni Teraz zawsze ją będziesz słyszał Wody zieleń tajemnicę zna Gdy syreny głos umiera Gdy jej ciało dotyka dna X2Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
