---

Omywana zimną wodą, jak szkło,
Ja gładsza co dzień, czyściejsza co noc.
Do połowy w kamień, zmieniona w kamień,
Wśród strumienia klęczę całkiem sama!

Płacz, od ścian odbity w luster sali,
Echem kryształowym wraca się.
Gdy klęczę pośrodku strumienia,
Tak blisko jest brzeg.

Białe kwiaty w lustrach odbijają,
Chcę być, tam gdzie one - blisko, daleko tak.
Tak wierne, tak czyste,
Jak bardzo chciałabym być ja!

Ref.:
Nocą cicho pada deszcz,
Na każdym płatku jeden grzech,
Czarnych kwiatów, czarnych kwiatów.
Śpi woda, słychać szept,
Zmieniona w kamień mylę sen,
Z marzeniami, z marzeniami...

Więc oddaj mi kolory trzy,
Czerń, biel, fiolet - zimny kolor mojej krwi!
Potrzebny mi, bo ani żyć,
Modlić, nie, nie - nie chcę i nie umiem się!

Gdy pośrodku strumienia,
Tak długo już klęczę.
I patrzę na drzewa, biel kwiatów, ptaki, las,
Więc dodaj mi jeden kolor więcej do krwi!

Ref.:
Nocą cicho pada deszcz,
Na każdym płatku jeden grzech,
Czarnych kwiatów, czarnych kwiatów.
Śpi woda, słychać szept,
Zmieniona w kamień piję ten,
Słodki koktajl snów, z marzeniami...

Proszę oddaj mi moje kolory krwi!
Czerń i biel da ostrość sądu - fiolet życie wróci mi!
Ja w kobietę, a w kamień zmieni się chleb!
W gęstą trawę dam krok - wyjdę na suchy brzeg!

Kiedy powróci do mnie mój fiolet?
Mój fiolet, mój fiolet - mój kolor!
Patrzę na czarne drzewa, kwiatów biel, luster blask!
Niezmieniona pośrodku strumienia ciągle trwam!

Kryształowa jak On!
Uwięziona jak On!
Mój fiolet!
Mój fiolet - mój kolor!

(Czarnych kwiatów, czarnych kwiatów)

Śpi woda, słychać szept,
Zmieniona w kamień,
Mylę sen,
Z marzeniami...

Śpi woda, słychać szept,
Ja coraz gładsza,
Mylę sen,
Z marzeniami, z marzeniami...

Na moją głowę pada deszcz,
Na każdym płatku jeden grzech,
Czarnych kwiatów,
Czarnych kwiatów...

(c0 1993 wyk.: Anna Kumala (Sabiniewicz)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.