---

Ja jestem wierzbą płaczącą, jestem na wietrze drzewem
Małą tabliczką pod lasem jestem, przydrożnym kamieniem
Tak stoję ja stutysięczna róża w twym ogrodzie złudzeń
Gdy patrzę nic nie mówiąc i nie patrząc mówię

Jak zabytkowy pierścionek, który zgubił swoje oczko
Jak motyl, który kolory zgubił swe
Jak kwiat, któremu szalony wicher słodki zapach uniósł
Jak puste serce słowika gdy umilkł śpiew

Jak stare skrzypce bez strun na zawsze martwe i milczące
Jak wypalona do końca świeca na zimnym lichtarzu
Usta co zgasły nie znając pocałunku ani słońca
Jak bez owoców to drzewo tak samotne w końcu sadu

Tak stoję ja stutysięczna róża w twym ogrodzie złudzeń
Gdy patrzę nic nie mówiąc i nie patrząc mówię
Tak stoję ja stutysięczna róża w twym ogrodzie złudzeń
Gdy patrzę nic nie mówiąc i nie patrząc mówię
Tak stoję ja…

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.