---

Niepotrzebna już jestem sama znów.
Nie pamięta nikt, jaka byłam.
Nie pamięta nikt tamtych jasnych dni,
Gdy się śmiałam i gdy tańczyłam.

Nierealny, dziki czar,
Zatruł moją krew, zesłał na mnie grzech.
Odtąd zawsze będzie tak,
Nie zapomnę już, nie odnajdę się!

Niczym, niczym jestem już,
Niczym, niczym jestem już.
Pora odejść,
Niepotrzebna tu.

Cały świat odwrócony plecami,
Pamiętaj choć Ty, zapamiętaj mój głos.
Nie pytaj już dokąd odchodzę,
Zobaczymy się tam, kiedy przyjdzie Twój czas!

Niedługo tak, będę już z Wami,
Może ktoś podniesie wzrok!
Tak, tak! Pamiętam swój grzech,
Tu nie pozwoli zapomnieć go nikt!

I Ty, i On,
Wy czyści, jak łza!
Wiecie najlepiej,
Co dobre, co złe!

Niepotrzebna już jestem sama znów!
Nie pamięta nikt, jaka byłam!
Nie pamięta nikt tamtych jasnych dni!
Gdy się śmiałam i gdy tańczyłam!

Zesłał na mnie grzech!
Zatruł moją krew, nierealny czar, co zabija!
Odtąd będzie tak, nie zapomnę już!
Nie odnajdę się w tym, co zrobiłam!

Już mi wszystko jedno...
Wszystko jedno...
Teraz wiem na pewno...
Już mi wszystko jedno...

To jest tak blisko...

(c) 1992 wyk.: Anna Kumala z domu Sabiniewicz

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.